Ωράρια μεγαλωμένα σε εργαστήρια πιθανώς να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την στειρότητα

Μεγάλο επιστημονικό επίτευγμα έλαβε χώρα από ερευνητές επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, σε συνεργασία με το Κέντρο Αναπαραγωγικής Υγείας της Νέας Υόρκης. Οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά στα χρονικά να δημιουργήσουν ανθρώπινα ωράρια από κύτταρα ωραρίων. Στην ουσία δηλαδή αυτό που έκαναν είναι ότι προσομοίωσαν τη διαδικασία ωρίμανσης των κυττάρων των ωραρίων έξω από το ανθρώπινο σώμα, μέσα σε εργαστήριο.

Η διαδικασία αυτή είχε επιχειρηθεί επιτυχώς στο παρελθόν, όσον αφορά όμως ωράρια που βρίσκονταν στο τελικό στάδιο της ανάπτυξής τους. Αυτή είναι η πρώτη φορά που καλλιεργήθηκαν εργαστηριακά ωράρια από το πολύ αρχικό στάδιο μέχρι την πλήρη ωρίμανσή τους. Η μέθοδος αυτή βέβαια βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει μελλοντικά μια εναλλακτική μέθοδος σύλληψης για γυναίκες που δεν είναι γόνιμες για διάφορους λόγους.

Είναι αβέβαιο ακόμα εάν αυτά τα ωράρια που αναπτύχθηκαν εργαστηριακά και ωρίμασαν μόνο σε 22 μέρες-σε αντίθεση με τη φυσική τους ωρίμανση που διαρκεί περίπου 5 μήνες-, είναι ικανά να αναμειχθούν με σπέρμα και να σχηματίσουν ένα υγιές έμβρυο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι από τα 87 ωράρια που καλλιεργήθηκαν στο εργαστήριο, μόνο τα 9 κατάφεραν τελικά να φτάσουν στο τελικό στάδιο της ωρίμανσης, δηλαδή ένα ποσοστό περίπου 10%. Τα ωράρια ανήκαν σε γυναίκες ηλικίας μεταξύ 25 και 39 ετών, οι οποίες γέννησαν με καισαρική τομή, χωρίς να έχει ελεγχθεί η ποιότητά τους, αφού δεν γονιμοποιήθηκαν.

Η νέα αυτή επαναστατική μέθοδος σύλληψης πιθανώς να μπορούσε να εφαρμοστεί σε γυναίκες με καρκίνο των οποίων τα ωράρια καταστρέφονται από τις χημειοθεραπείες, καθιστώντας στείρες. Τα ωράρια των γυναικών αυτών θα μπορούσαν να καταψυχθούν βέβαια και προτού αυτές αρχίσουν τις χημειοθεραπείες, και να διατηρηθούν ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά. Σε κορίτσια όμως με καρκίνο που είναι ακόμα παιδιά και τα ωράρια τους ακόμα δεν έχουν ωριμάσει, θα μπορούσε να αφαιρεθεί ωοθηκικός ιστός, να καταψυχθεί και στη συνέχεια στο μέλλον να επανατοποθετηθεί, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει ωράρια. Υπάρχει βέβαια το ρίσκο η μεταφύτευση να επαναφέρει τον καρκίνο στα κύτταρα.

Οι επιστήμονες λοιπόν είναι ενθουσιασμένοι με το νέο αυτό σπουδαίο επίτευγμα, αλλά παράλληλα πολλοί από αυτούς αρκετά επιφυλακτικοί, υποστηρίζοντας ότι θα πάρει αρκετά χρόνια μέχρι να εφαρμοστεί μια τέτοια μέθοδος μέσα σε μία κλινική. Παρόλα αυτά, δηλώνουν επίσης ότι υπάρχει μεγάλη δυναμική στην αντιμετώπιση της στειρότητας των γυναικών με αυτόν τον τρόπο, αφού είναι η πρώτη φορά που κατανοήθηκαν πλήρως οι ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να αναπτυχθεί ένα ωράριο.